43-400 Cieszyn, Plac Wolności 7b +48 33 85 211 32
baner
baner
baner
baner
 
C++ - Instrukcje warunkowe
Instrukcje warunkowe są wykorzystywane w programach równie często co zmienne. Ogólna postać takiego warunku wygląda następująco

if (warunek)
{
//instrukcje
}

Instrukcje warunkową rozpoczynamy słowem kluczowym if. Po nim w nawiasach okrągłych wpisujemy warunek, który ma zostać spełniony. Jeśli warunek zostanie spełniony zostaną wykonane instrukcje w nawiasach klamrowych. Nawiasy klamrowe stosujemy jeśli po spełnieniu warunku muszi zostać wykonanie więcej instrukcji niż 1. Jeśli do wykonania jest tylko jedna instrukjca możemy zastosować następującą postać

if (warunek) instrukcja;

Spójrzmy na przykładowy program:

#include <iostream>

int main()
{
int L1;
cout << "Podaj liczbe: ";
cin >> L1;
if (L1!=2) cout << "Wpisales liczbe rozna od 2";
if (L1==2)
{
cout << "Wpisales liczbe 2" << endl;
cout << "Strzal w dziesiatke!";
}
}

W powyższym przykładzie pobieramy od użytkownika liczbę. Następnie sprawdzamy czy liczba jest różna od 2. Jeśli jest wyświetlamy stostowny komunikat. Jeśli liczba jest równa dwa wyświetlamy dwa komunikaty.

>>Instrukcja if else

Instrukjca ta jest bardzo podobna do powyższej insttukcji if. Dodano to słowo else, które oznacza "w przeciwnym wypadku". Ogólna postać wygląda następująco

if (warunek)
{
//instrukcje;
}
else
{
//instrukcje;
}

Dokonamy teraz modyfikacji poprzedniego programu, tak aby wykorzystywał instrukcję if else

#include <iostream>

int main()
{
int L1;
cout << "Podaj liczbe: ";
cin >> L1;
if (L1!=2)
{
cout << "Wpisales liczbe rozna od 2";
}
else
{
cout << "Wpisales liczbe 2" << endl;
cout << "Strzal w dziesiatke!";
}
}

Jak widać usunęliśmy drugi warunek. Wzamian wpisaliśmy słowo else. Instrukjce warunkowe można również Zagnieżdżać. Oznacza to, że jedna instrukcja może być zagnieżdzona w drugiej. Zachęcam do samodzielnych eksperymentów.
W porzednim rozdziale poznaliśmy operatory relacji. Poniższy przykład obrazuje ich użycie

#include <iostream>

int main()
{
int L1;
cout << "Podaj liczbe: ";
cin >> L1;
if (L1!=2 || L1!=5)
cout << "Wpisales liczbe rozna od 2 i 5";
}

>>Instrukcja wyboru switch

Wyobraźmy sobie sytuację gdy chcemy wywołać inną instrukcję dla różnej liczby. Musielibyśmy wielokrotnie zastosować instrukcję if. Istnieje jednak prostszy sposób. Z pomocą przychodzi nam instrukcja switch. Ogólny schemat prezentuje się następująco:

switch (zmienna_sterująca){
case 1: instrukcje;
break;
case 2: instrukcje;
break;
...
case n: instrukcje;
break;
default: instrukcje;
}

Rozpoczynamy od słowa kluczowego switch. Następnie w nawiasach okrągłych wpisuemy tzw. zmienną sterującą. Jest to normalna zmienna. W zależności od jej wartośći będą wykonywane instrukcje po słowie case. Po case wpisujemy jedną z wartości jakie przyjmie zmienna sterująca. Później dwukropek i instrukcje do wykonania. Po nich wpisujemy słowo kluczowe break, które odpowiada za zakończenie warunków z danego bloku. Występuje tutaj także słow default. Instrukjce po nim są wykonywane gdy zmienna sterująca nie przyjmie żadnej z wartości po słowie case. Blok default nie jest wymagany w instrukcji switch. Spójrzmy na przykład:

#include <iostream>

int main()
{
int ZS;
cout << "Wybierz liczbe calkowita z przedzialu 1-3" << endl;
cin >> ZS;
switch (ZS){
case 1:cout << "1 - zloty medal";
break;
case 2:cout << "2 - srebrny medal";
break;
case 3:cout << "3 - brazowy medal";
break;
default: cout << "Liczba " << ZS << " nie zawiera sie w przedziale 1-3";
}
}

W zależności od wpisanej liczby wyświetlany jest odpowiedni napis. W przeciwnym wypadku wyświetlamy komunikat o złej wartości podanej liczby.

Powrót